Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Salita ng Diyos | Ang Mga Utos ng Bagong Kapanahunan
Nasabihan na kayo na sangkapan ang inyong sarili sa pamamagitan ng salita ng Diyos, na hindi alintana kung ano ang inaayos para sa inyo, ang lahat ay binabalangkas ng sariling kamay ng Diyos, at hindi na kailangan ang inyong masigasig na pananalangin at pagmamakaawa—walang silbi ang mga ito. Subali’t sa mga panahon ng kasalukuyang kalagayan, ang mga praktikal na suliraning inyong kinakaharap ay di-maubos maiisip para sa inyo. Kapag hinihintay ninyo lamang ang pagbabalangkas ng Diyos, ang inyong pagsulong ay magiging labis na mabagal, at sa mga hindi alam kung paano makaranas magkakaroon ng pagsasakawalang-kibo. Kaya, kung hindi mo kayang lubos na maaninag ang mga bagay na ito, ikaw ay nalalabuan at hangal sa iyong dinaranas. Kung ikaw ay walang katunayan at puro mga salita lamang, hindi ba’t ito ay tanda ng kalisyaan? Maraming kalisyaan ang nakikita sa inyo, sa kalipunang ito. Ngayon, wala kayong kakayanang makamit ang gayong mga pagsubok na katulad ng “mga taga-serbisyo”, o kung hindi man ay walang kakayahang maisip o makamit ang ibang pagpipino na may kaugnayan sa mga salita ng Diyos. Kailangan niyong umayon sa maraming bagay na hinihingi sa inyong isagawa. Ibig sabihin, ang mga tao ay dapat umayon sa mga tungkulin na kailangan nilang gampanan. Ito ang dapat sang-ayunan ng mga tao, at kung ano ang dapat nilang tuparin. Hayaang gawin ng Banal na Espiritu ang kailangang gawin ng Banal na Espiritu: walang bahagi ang tao rito. Ang tao ay dapat umayon sa kung ano ang kailangang gawin ng tao, na walang kaugnayan sa Banal na Espiritu. Wala ito kundi isang kailangang gawin ng tao, at dapat sang-ayunan dahil ito ay iniutos, katulad ng pagsang-ayon sa kautusan ng Lumang Tipan. Bagaman hindi na ngayon ang Kapanahunan ng Kautusan, mayroon pa ring mga salita sa Kapanahunan ng Kautusan na kailangang sang-ayunan, at ang mga ito ay hindi lamang naisasakatuparan sa pamamagitan ng pag-asa sa paghipo ng Banal na Espiritu, ngunit kailangang sang-ayunan ng tao. Halimbawa: Huwag mong hatulan ang gawain ng praktikal na Diyos. Huwag mong labanan ang taong pinatotohanan ng Diyos. Sa harapan ng Diyos, panatilihin mo ang iyong kinalalagyan at huwag maging talipandas. Maging mahinahon sa iyong pananalita, at ang iyong mga salita at kilos ay dapat sinusunod ang pagsasaayos ng taong pinatotohanan ng Diyos. Igalang mo ang patotoo ng Diyos. Huwag mong bale-walain ang gawain ng Diyos at ang mga salita na nagmumula sa Kanyang labi. Huwag mong gayahin ang tono at mga hangad ng pagbigkas ng Diyos. Sa panlabas, huwag kang gumawa ng kahit na anumang hayagang pagsalungat sa taong pinatotohanan ng Diyos. Ito, at ang marami pang iba, ay mga dapat sang-ayunan ng bawat tao. Sa bawat panahon, maraming tuntunin ang tinutukoy ng Diyos na katulad ng mga kautusan na kailangang sang-ayunan ng tao. Sa pamamagitan nito, pinaghihigpitan Niya ang disposisyon ng tao, at inaalam ang kanyang katapatan. Ang mga salitang “Igalang mo ang iyong ama at ang iyong ina” sa Lumang Tipan, halimbawa. Ang mga salitang ito ay hindi na akma ngayon; sa panahong iyon, pinaghigpitan lamang nila ang ilan sa mga panlabas na disposisyon ng tao, ginamit ang mga ito upang ipakita ang katapatan ng paniniwala ng tao sa Diyos, at tanda ng mga naniniwala sa Diyos. Bagaman ngayon sa Kapanahunan ng Kaharian, mayroon pa ring mga tuntunin na dapat sang-ayunan ang tao. Ang mga tuntunin ng nakaraan ay hindi na akma; ngayon, marami, ang mas angkop na pagsasagawa para tuparin ng tao, at mga kinakailangan. Hindi nito isinasangkot ang gawain ng Banal na Espiritu at kailangang gawin ng tao.
Sa Kapanahunan ng Biyaya, marami sa mga pagsasagawa sa Kapanahunan ng Kautusan ang iniwaksi dahil ang mga kautusang ito ay hindi sadyang mabisa para sa gawain sa panahong iyon. Matapos iwaksi ang mga ito, maraming mga pagsasagawa ang itinakda na mas angkop sa panahon, at naging mga tuntunin sa ngayon. Nang ang Diyos ng panahong ito ay dumating, ang mga tuntuning ito ay itiniwalag, at hindi na kailangang sang-ayunan, at may mga itinalagang maraming pagsasagawa na mas angkop sa gawain ngayon. Ngayon, ang mga pagsasagawang ito ay hindi mga tuntunin, ngunit para magkamit ng bunga; mas angkop ang mga ito sa ngayon—at bukas, marahil, magiging mga tuntunin ang mga ito. Bilang buod, nararapat mong sundin yaong mas mabunga para sa gawain ngayon. Huwag ninyong intindihan ang bukas: Kung ano ang magagawa ngayon ay para sa kapakanan ng ngayon. Maaaring bukas ay magkakaroon ng mga mas mabuting pagsasagawa na kakailanganin mong tuparin—nguni’t huwag ninyong masyadong bigyang-pansin ito, sumunod sa kung ano ang nararapat sundin sa ngayon upang hindi salungatin ang Diyos. Ngayon, walang mas mahalaga na dapat sundin ng tao kaysa sa mga sumusunod: Huwag kang manlinlang o magtago ng kahit na ano mula sa Diyos na nakatayo sa iyong harapan. Huwag kang magbigkas ng mga marurumi at mayayabang na salita sa harap ng Diyos. Huwag mong linlangin ang Diyos sa iyong harapan sa pamamagitan ng maiinam na mga salita at maririkit na mga talumpati upang makamit ang Kanyang tiwala. Huwag kang umasta nang walang paggalang sa harap ng Diyos. Sundin mo ang lahat ng lumalabas sa bibig ng Diyos, at huwag pigilan, labanan, o makipagtalo sa Kanyang mga salita. Huwag mong ipakahulugan, sa inaakala mong angkop, ang mga salita na nanggaling sa bibig ng Diyos. Dapat bantayan mo ang iyong dila upang maiwasan mong mahulog sa bitag ng mga mapanlinlang na balak ng balakyot. Dapat bantayan mo ang iyong mga hakbang upang maiwasan ang pagsuway sa mga hangganang itinalaga ng Diyos para sa iyo. Ang paggawa nito ay magiging sanhi upang ikaw ay magsalita ng mapagmataas at mapagmalaking mga salita ayon sa pananaw ng Diyos, at sa gayon kamuhian ng Diyos. Huwag kang padalus-dalos na inuulit ang mga salitang nanggagaling sa bibig ng Diyos, baka makutya ka ng iba at gawing hangal ng diyablo. Sundin mo ang lahat ng gawain ng Diyos sa ngayon. Kahit na ito’y hindi mo nauunawaan, huwag mo itong bigyan ng paghatol; ang iyo lamang magagawa ay ang maghanap at pagsasamahan. Walang tao ang dapat lumabag sa orihinal na kinalalagyan ng Diyos. Wala kang ibang magagawa kundi ang paglingkuran ang Diyos ng ngayon mula sa posisyon ng tao. Hindi mo tuturuan ang Diyos ng ngayon mula sa posisyon ng tao—ang gawin ito ay lisya. Walang maaaring pumalit sa kalagayan ng taong itinalaga ng Diyos; sa iyong mga salita, kilos, at mga saloobin, ikaw ay nakatayo sa posisyon ng tao. Dapat itong sundin, responsibilidad ito ng tao, hindi ito maaaring baguhin ninuman, at ang gawin iyon ay isang paglabag sa kautusan ng pamamahala. Dapat itong tandaan ng lahat.
Ang matagal na panahong iginugol ng Diyos sa pagsasalita at pagbibigkas ay naging sanhi upang isaalang-alang ng tao na ang pagbasa at pagsaulo sa mga salita ng Diyos ay ang kanyang pangunahing tungkulin. Walang nagbibigay-pansin sa pagsasagawa, at maging ang mga kailangang sundin na hindi ninyo sinusunod, kaya’t ito ay nagdala ng maraming paghihirap at suliranin sa inyong paglilingkod. Kung, bago ang pagsasagawa sa mga salita ng Diyos, hindi mo nasang-ayunan ang mga dapat sang-ayunan, isa ka sa mga kinamumuhian at tinatanggihan ng Diyos. Sa pagsang-ayon sa mga pagsasagawang ito, dapat kang maging masigasig at tapat. Huwag mo itong tratuhin na mga kadena, sa halip ay sang-ayunan ang mga ito bilang mga utos. Ngayon, hindi mo dapat iukol ang sarili mo sa kung anong mga epektong makakamit; sa madaling salita, ganito kumilos ang Banal na Espiritu, at kung sino man ang makagawa ng pagkakasala ay nararapat mamatay. Ang Banal na Espiritu ay walang emosyon, at walang pakialam sa iyong pag-unawa. Kapag ikaw ay nagkasala sa Kanya ngayon, ikaw ay Kanyang parurusahan. Kapag ikaw ay nagkasala sa Kanya sa saklaw ng Kanyang sakop, hindi ka Niya patatawarin. Wala Siyang pakialam kung gaano ka katapat sa iyong pagsang-ayon sa salita ni Jesus. Ngayon, kapag ikaw ay gumawa ng masama ikaw ay papatawan ng parusang kamatayan. Paano mo matatanggap na hindi sumang-ayon? Nararapat kang sumang-ayon—kahit na ito ay nangangahulugan ng pagdurusa ng kaunting sakit! Kahit na anong denominasyon, kalipunan, bansa, o sekta man ito, sa hinaharap sila ay nararapat na sumang-ayon sa mga pagsasagawang ito. Walang di-sakop, at walang patatawarin! Dahil ang mga iyon ang gagawin ng Banal na Espiritu ngayon, at ang mga iyon ay di-makapananakit sa lahat. Kahit na hindi ito malalaking bagay, dapat gawin ito ng bawat tao, at ito ang mga utos na itinalaga para sa tao ni Jesus, na nabuhay at umakyat sa langit. Hindi ba’t sinasabi ng “Ang Landas … (7)” na ang pagpapakahulugan ni Jesus kung matuwid o makasalanan ka ay alinsunod sa iyong saloobin sa Diyos ngayon? Walang sinuman ang maaaring makaligtaan ang puntong ito. Sa Lumang Tipan, bawa’t salinlahi ng mga Fariseo ay naniwala sa Diyos, ngunit sa pagdating ng Kapanahunan ng Biyaya, hindi nila nakilala si Jesus, at kinalaban Siya. Kaya ang lahat ng kanilang ginawa ay nawalan ng saysay, at nawalang kabuluhan, at hindi ito tinanggap ng Diyos. Kung maaaninag mo ito, hindi ka madaling magkakasala. Maraming tao, marahil, ang nasukat ang kanilang sarili laban sa Diyos. Ano ang lasa kapag kinalaban ang Diyos, ito ba ay mapait o matamis? Kailangan mo itong maintindihan—huwag kang magpanggap na hindi mo alam. Sa kanilang mga puso, marahil, ang ilang tao ay nananatiling di-naniniwala. Gayunman, pinapayuhan Kita na iyong subukin at nang iyong makita—tingnan mo kung ano ang lasa. Mapipigilan nito ang maraming tao sa pagiging-mapaghinala tungkol dito. Maraming tao ang nagbabasa ng mga salita ng Diyos ngunit palihim Siyang sinasalungat sa kanilang mga puso. Matapos Siyang kalabanin nang ganito, hindi mo ba nararamdaman na tila may patalim na tumutusok sa iyong puso? Kung hindi kawalang-pagkakaisa ng pamilya, ito ay kawalang-ginhawa ng katawan, o kahapisan ng mga anak na lalaki at babae. Kahit na ang iyong laman ay nakatakas sa kamatayan, ang kamay ng Diyos ay hindi ka kailanman lulubayan. Akala mo ba ay magiging ganoon lamang ka-simple? Partikular na, mas kailangan sa maraming mga malapit sa Diyos na magtuon dito. Sa paglipas ng panahon, makakalimutan mo ito, at, walang kamalay-malay, ikaw ay mahuhulog sa tukso, hindi ka na makatutugon sa lahat, at ito ang magiging simula ng iyong pagkakasala. Ito ba’y mukhang napakababaw para sa iyo? Kung kaya mo itong gawin nang maayos, mayroon kang pagkakataon na gawing perpekto—ang makatanggap ng patnubay mula sa sariling bibig ng Diyos sa harapan ng Diyos. Kung ito ay hindi mahalaga para sa iyo, ikaw ay magkakaroon ng suliranin—ikaw ay magiging palaban sa Diyos, ang iyong salita at kilos ay talipandas, at sa huli ikaw ay matatangay ng malalaking unos at malalakas na alon. Ang mga bagay na ito ay dapat isaalang-alang ng lahat. Hindi ka man husgahan ng taong pinatotohanan ng Diyos, ngunit ang Espiritu ng Diyos ay hindi pa tapos sa iyo, hindi ka Niya palalagpasin. Sa tingin mo ba ay nasa iyo ang pagsalangsang upang makagawa ng pagkakasala? Kaya, kahit na ano ang sabihin ng Diyos, dapat isagawa ang Kanyang mga salita sa anumang paraang kaya mo. Ito ay hindi simpleng bagay!
Sa Kapanahunan ng Biyaya, marami sa mga pagsasagawa sa Kapanahunan ng Kautusan ang iniwaksi dahil ang mga kautusang ito ay hindi sadyang mabisa para sa gawain sa panahong iyon. Matapos iwaksi ang mga ito, maraming mga pagsasagawa ang itinakda na mas angkop sa panahon, at naging mga tuntunin sa ngayon. Nang ang Diyos ng panahong ito ay dumating, ang mga tuntuning ito ay itiniwalag, at hindi na kailangang sang-ayunan, at may mga itinalagang maraming pagsasagawa na mas angkop sa gawain ngayon. Ngayon, ang mga pagsasagawang ito ay hindi mga tuntunin, ngunit para magkamit ng bunga; mas angkop ang mga ito sa ngayon—at bukas, marahil, magiging mga tuntunin ang mga ito. Bilang buod, nararapat mong sundin yaong mas mabunga para sa gawain ngayon. Huwag ninyong intindihan ang bukas: Kung ano ang magagawa ngayon ay para sa kapakanan ng ngayon. Maaaring bukas ay magkakaroon ng mga mas mabuting pagsasagawa na kakailanganin mong tuparin—nguni’t huwag ninyong masyadong bigyang-pansin ito, sumunod sa kung ano ang nararapat sundin sa ngayon upang hindi salungatin ang Diyos. Ngayon, walang mas mahalaga na dapat sundin ng tao kaysa sa mga sumusunod: Huwag kang manlinlang o magtago ng kahit na ano mula sa Diyos na nakatayo sa iyong harapan. Huwag kang magbigkas ng mga marurumi at mayayabang na salita sa harap ng Diyos. Huwag mong linlangin ang Diyos sa iyong harapan sa pamamagitan ng maiinam na mga salita at maririkit na mga talumpati upang makamit ang Kanyang tiwala. Huwag kang umasta nang walang paggalang sa harap ng Diyos. Sundin mo ang lahat ng lumalabas sa bibig ng Diyos, at huwag pigilan, labanan, o makipagtalo sa Kanyang mga salita. Huwag mong ipakahulugan, sa inaakala mong angkop, ang mga salita na nanggaling sa bibig ng Diyos. Dapat bantayan mo ang iyong dila upang maiwasan mong mahulog sa bitag ng mga mapanlinlang na balak ng balakyot. Dapat bantayan mo ang iyong mga hakbang upang maiwasan ang pagsuway sa mga hangganang itinalaga ng Diyos para sa iyo. Ang paggawa nito ay magiging sanhi upang ikaw ay magsalita ng mapagmataas at mapagmalaking mga salita ayon sa pananaw ng Diyos, at sa gayon kamuhian ng Diyos. Huwag kang padalus-dalos na inuulit ang mga salitang nanggagaling sa bibig ng Diyos, baka makutya ka ng iba at gawing hangal ng diyablo. Sundin mo ang lahat ng gawain ng Diyos sa ngayon. Kahit na ito’y hindi mo nauunawaan, huwag mo itong bigyan ng paghatol; ang iyo lamang magagawa ay ang maghanap at pagsasamahan. Walang tao ang dapat lumabag sa orihinal na kinalalagyan ng Diyos. Wala kang ibang magagawa kundi ang paglingkuran ang Diyos ng ngayon mula sa posisyon ng tao. Hindi mo tuturuan ang Diyos ng ngayon mula sa posisyon ng tao—ang gawin ito ay lisya. Walang maaaring pumalit sa kalagayan ng taong itinalaga ng Diyos; sa iyong mga salita, kilos, at mga saloobin, ikaw ay nakatayo sa posisyon ng tao. Dapat itong sundin, responsibilidad ito ng tao, hindi ito maaaring baguhin ninuman, at ang gawin iyon ay isang paglabag sa kautusan ng pamamahala. Dapat itong tandaan ng lahat.
Ang matagal na panahong iginugol ng Diyos sa pagsasalita at pagbibigkas ay naging sanhi upang isaalang-alang ng tao na ang pagbasa at pagsaulo sa mga salita ng Diyos ay ang kanyang pangunahing tungkulin. Walang nagbibigay-pansin sa pagsasagawa, at maging ang mga kailangang sundin na hindi ninyo sinusunod, kaya’t ito ay nagdala ng maraming paghihirap at suliranin sa inyong paglilingkod. Kung, bago ang pagsasagawa sa mga salita ng Diyos, hindi mo nasang-ayunan ang mga dapat sang-ayunan, isa ka sa mga kinamumuhian at tinatanggihan ng Diyos. Sa pagsang-ayon sa mga pagsasagawang ito, dapat kang maging masigasig at tapat. Huwag mo itong tratuhin na mga kadena, sa halip ay sang-ayunan ang mga ito bilang mga utos. Ngayon, hindi mo dapat iukol ang sarili mo sa kung anong mga epektong makakamit; sa madaling salita, ganito kumilos ang Banal na Espiritu, at kung sino man ang makagawa ng pagkakasala ay nararapat mamatay. Ang Banal na Espiritu ay walang emosyon, at walang pakialam sa iyong pag-unawa. Kapag ikaw ay nagkasala sa Kanya ngayon, ikaw ay Kanyang parurusahan. Kapag ikaw ay nagkasala sa Kanya sa saklaw ng Kanyang sakop, hindi ka Niya patatawarin. Wala Siyang pakialam kung gaano ka katapat sa iyong pagsang-ayon sa salita ni Jesus. Ngayon, kapag ikaw ay gumawa ng masama ikaw ay papatawan ng parusang kamatayan. Paano mo matatanggap na hindi sumang-ayon? Nararapat kang sumang-ayon—kahit na ito ay nangangahulugan ng pagdurusa ng kaunting sakit! Kahit na anong denominasyon, kalipunan, bansa, o sekta man ito, sa hinaharap sila ay nararapat na sumang-ayon sa mga pagsasagawang ito. Walang di-sakop, at walang patatawarin! Dahil ang mga iyon ang gagawin ng Banal na Espiritu ngayon, at ang mga iyon ay di-makapananakit sa lahat. Kahit na hindi ito malalaking bagay, dapat gawin ito ng bawat tao, at ito ang mga utos na itinalaga para sa tao ni Jesus, na nabuhay at umakyat sa langit. Hindi ba’t sinasabi ng “Ang Landas … (7)” na ang pagpapakahulugan ni Jesus kung matuwid o makasalanan ka ay alinsunod sa iyong saloobin sa Diyos ngayon? Walang sinuman ang maaaring makaligtaan ang puntong ito. Sa Lumang Tipan, bawa’t salinlahi ng mga Fariseo ay naniwala sa Diyos, ngunit sa pagdating ng Kapanahunan ng Biyaya, hindi nila nakilala si Jesus, at kinalaban Siya. Kaya ang lahat ng kanilang ginawa ay nawalan ng saysay, at nawalang kabuluhan, at hindi ito tinanggap ng Diyos. Kung maaaninag mo ito, hindi ka madaling magkakasala. Maraming tao, marahil, ang nasukat ang kanilang sarili laban sa Diyos. Ano ang lasa kapag kinalaban ang Diyos, ito ba ay mapait o matamis? Kailangan mo itong maintindihan—huwag kang magpanggap na hindi mo alam. Sa kanilang mga puso, marahil, ang ilang tao ay nananatiling di-naniniwala. Gayunman, pinapayuhan Kita na iyong subukin at nang iyong makita—tingnan mo kung ano ang lasa. Mapipigilan nito ang maraming tao sa pagiging-mapaghinala tungkol dito. Maraming tao ang nagbabasa ng mga salita ng Diyos ngunit palihim Siyang sinasalungat sa kanilang mga puso. Matapos Siyang kalabanin nang ganito, hindi mo ba nararamdaman na tila may patalim na tumutusok sa iyong puso? Kung hindi kawalang-pagkakaisa ng pamilya, ito ay kawalang-ginhawa ng katawan, o kahapisan ng mga anak na lalaki at babae. Kahit na ang iyong laman ay nakatakas sa kamatayan, ang kamay ng Diyos ay hindi ka kailanman lulubayan. Akala mo ba ay magiging ganoon lamang ka-simple? Partikular na, mas kailangan sa maraming mga malapit sa Diyos na magtuon dito. Sa paglipas ng panahon, makakalimutan mo ito, at, walang kamalay-malay, ikaw ay mahuhulog sa tukso, hindi ka na makatutugon sa lahat, at ito ang magiging simula ng iyong pagkakasala. Ito ba’y mukhang napakababaw para sa iyo? Kung kaya mo itong gawin nang maayos, mayroon kang pagkakataon na gawing perpekto—ang makatanggap ng patnubay mula sa sariling bibig ng Diyos sa harapan ng Diyos. Kung ito ay hindi mahalaga para sa iyo, ikaw ay magkakaroon ng suliranin—ikaw ay magiging palaban sa Diyos, ang iyong salita at kilos ay talipandas, at sa huli ikaw ay matatangay ng malalaking unos at malalakas na alon. Ang mga bagay na ito ay dapat isaalang-alang ng lahat. Hindi ka man husgahan ng taong pinatotohanan ng Diyos, ngunit ang Espiritu ng Diyos ay hindi pa tapos sa iyo, hindi ka Niya palalagpasin. Sa tingin mo ba ay nasa iyo ang pagsalangsang upang makagawa ng pagkakasala? Kaya, kahit na ano ang sabihin ng Diyos, dapat isagawa ang Kanyang mga salita sa anumang paraang kaya mo. Ito ay hindi simpleng bagay!
Mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao
Ang pinagmulan：Ang mga Kautusan ng Bagong Kapanahunan
Rekomendasyon：
Tungkol sa Iglesia ng Makapangyarihang Diyos
Paghahanap sa mga yapak ng Diyos—Ang Kidlat ng Silanganan
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento