Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | sang Pag-unawa ng Pagkakaligtas

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Isang Pag-unawa ng Pagkakaligtas

Lin Qing Lungsod ng Qingzhou, Lalawigan ng Shandong

      Sa loob ng mga nakaraang ilang taon ng pagsunod sa Diyos, tinalikdan ko ang kasiyahan ng aking pamilya at ng laman, at ako ay okupado buong araw sa pagtutupad ng aking tungkulin sa iglesia. Kaya ako’y naniwala: Hangga't hindi ko pabayaan ang gawain sa iglesia na ipinagkatiwala sa akin, hindi ko pagtaksilan ang Diyos, hindi lumisan sa iglesia, at sundan ang Diyos hanggang sa dulo, ako ay patatawarin at ililigtas ng Diyos. Naniwala rin ako na ako ay tumatahak sa landas ng kaligtasan mula sa Diyos, at ang kailangan ko lamang gawin ay sundan Siya hanggang sa katapusan.

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Landas… (2)

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Landas… (2)

    Marahil ang ating mga kapatirang lalaki at babae ay may bahagyang balangkas ng pagkakasunud-sunod, mga hakbang, at mga pamamaraan ng gawain ng Diyos sa kalakhang-lupain ng Tsina, nguni’t lagi Kong nadarama na mas mabuting magkaroon ng pag-aalaala o isang munting kabuuan para sa ating mga kapatirang lalaki at babae. Ginagamit Ko lamang ang pagkakataong ito upang sabihin nang bahagya kung ano ang nasa Aking puso; Hindi Ako nagsasalita tungkol sa anuman sa labas ng gawaing ito. Ako ay umaasa na ang mga kapatirang lalaki at babae ay makakaunawa sa Aking pakiramdam, at Ako rin ay mapagkumbabang humihiling na lahat ng mga bumabasa ng Aking mga salita ay uunawain at patatawarin ang Aking maliit na tayog, na ang Aking karanasan sa buhay ay tunay na ‘di-sapat, at totoong hindi Ko maitaas ang Aking ulo sa harap ng Diyos. Gayunpaman, lagi Kong nararamdaman na ang mga ito ay mga pang-kinauukulang dahilan lamang. Sa madaling salita, kung anuman, walang mga tao, mga kaganapan, o mga bagay ang makahahadlang sa ating pagsasamahan sa presensya ng Diyos, at Ako ay umaasa na ang ating mga kapatirang lalaki at babae ay may kakayahang gumawa nang mas masigasig sa harap ng Diyos kasama Ko. Nais Kong ialay ang sumusunod na panalangin: “O Diyos! Aking isinasamo na maawa Ka sa amin upang Ako at ang Aking mga kapatirang lalaki at babae ay sama-samang makikipagtunggali sa ilalim ng pagkasakop ng aming nagkakaisang simulain, maging tapat sa Iyo hanggang kamatayan, at huwag itong tatalikuran!” Ang mga salitang ito ang paninindigan na itinalaga Ko sa harap ng Diyos, subali’t maaari ding sabihin na ito’y Aking sariling salawikain bilang isang taong nasa laman na ginagamit ng Diyos. Naibahagi Ko na ito sa pagsasamahan sa mga kapatirang lalaki at babae na kasama Ko nang maraming ulit, at naibigay Ko na ito sa mga yaon na kasabay Ko bilang isang mensahe. Hindi Ko alam kung ano ang iniisip ng mga tao rito, nguni’t kung anuman, Ako ay naniniwala na ang mga iyon ay hindi lamang mayroong aspeto ng pansariling pagsisikap, nguni’t higit pa, ang mga iyon ay may taglay ring aspeto ng teoryang pang-kinauukulan. Dahil dito, posible na may ilang mga tao na may tiyak na mga palagay, at maaari mong gawin ang mga salitang ito bilang iyong salawikain at tingnan kung gaano kalaki ang iyong magiging pagnanais na mahalin ang Diyos. May mga tao na magkakaroon ng tiyak na paniwala kapag binasa nila ang mga salitang ito, at iisipin: “Paanong ang gayong pang-araw-araw at karaniwang sinasabing bagay ay magbibigay sa mga tao ng matinding pagnanais na ibigin ang Diyos hanggang kamatayan? At ito ay walang kinalaman sa paksang ating tinatalakay, ‘Ang Landas.’” Aking kinikilala na ang mga salitang ito ay hindi gaanong kaakit-akit, subali’t lagi Kong naiisip na ito ay makapagdadala sa mga tao tungo sa tamang landas, at tutulutan silang sumailalim sa lahat ng uri ng mga pagsubok na nasa landas ng paniniwala sa Diyos nang hindi nasisiraan ng loob o umuurong. Ito ang kung bakit lagi Ko itong itinuturing bilang Aking salawikain, at Ako ay umaasa na maaari itong maingat na pag-isipan ng mga tao. Gayunpaman, ang Aking hangarin ay hindi upang pilitin ang bawa’t isa na tanggapin ang Aking sariling mga pananaw—ito ay isa lamang mungkahi. Anuman ang isipin ng ibang tao sa Akin, palagay Ko ay mauunawaan ng Diyos ang panloob na mga kaganapan sa bawa’t isa sa atin. Ang Diyos ay patuloy na gumagawa sa bawa’t isa sa atin, at ang Kanyang gawain ay walang kapaguran. Ito ay sapagka’t tayong lahat ay isinilang sa bansa ng malaking pulang dragon—ito ang kung bakit Siya ay gumagawa sa atin sa ganitong paraan. Yaong mga isinilang sa bansa ng malaking pulang dragon ay mapalad na makamit ang ganitong uri ng gawain ng Banal na Espiritu. Bilang isa sa kanila, damang-dama Ko ang kamahalan, pagiging kagalang-galang, gayundin ay ang pagiging kaibig-ibig ng Diyos. Ito ang Diyos na kumakalinga sa atin. Ang ganitong uri ng nahuhulí, makaluma, maka-sistemang-piyudal, mapamahiin, at masamang imperyo ng uring-manggagawa ang nagsanhi na makamit ang ganitong uri ng gawain mula sa Diyos. Mula rito, malinaw na tayo, ang grupo ng mga taong ito sa huling kapanahunan, ay lubhang pinagpala. Ako ay naniniwala na lahat ng mga kapatirang lalaki at babae na ang espirituwal na mga mata ay nabuksan upang makita ang gawaing ito ay iiyak lahat ng mga luha ng kagalakan para dito, at sa sandaling iyon, hindi mo ba ipahahayag ito sa Diyos sa pamamagitan ng pagsayaw na may kagalakan? Hindi mo ba iaaalay ang awit sa iyong puso sa Diyos? Sa sandaling iyon hindi mo ba ipakikita ang iyong kapasyahan sa Diyos at gagawa ng isa pang plano sa harap Niya? Palagay Ko ang lahat ng mga ito ay mga bagay na dapat gawin ng isang wastong mananampalataya sa Diyos. Bilang mga tao, Ako ay naniniwala na ang bawa’t isa sa atin ay dapat na magkaroon ng isang uri ng pagpapahayag sa harap ng Diyos. Ito ang dapat gawin ng isang tao na may mga damdamin. Kung titingnan ang kakayahan ng bawa’t isa sa atin gayundin ang ating mga lugar ng kapanganakan, ipinakikita nito kung gaanong kahihiyan ang tiniis ng Diyos upang makaparito sa ating kalagitnaan. Bagaman mayroon tayong kaunting kaalaman tungkol sa Diyos sa loob natin, batay sa ating nalalaman, ang Diyos ay napakadakila, napakataas, at napakarangal, ito ay sapat upang malaman kung gaano katindi ang Kanyang naging pagdurusa sa gitna ng sangkatauhan kung ikukumpara. Nguni’t ito ay malabo pa ring bagay na sabihin, at kaya lamang itong ituring ng mga tao bilang mga salita at mga doktrina. Ito ay sapagka’t yaong mga nasa kalagitnaan natin ay masyadong manhid at mahina-ang-isip. Ako ay maaari lamang magtiyagang ipaliwanag ang usaping ito sa lahat ng mga kapatirang lalaki at babae na tatanggap dito upang ang ating mga espiritu ay maantig ng Espiritu ng Diyos. Nawa ay buksan ng Diyos ang ating espirituwal na mga mata upang ating makita ang halagang nabayaran ng Diyos, ang pagsisikap na Kanyang ginawa, at ang lakas na Kanyang nagugol para sa atin.

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ginising Ako ng mga Salita ng Diyos

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ginising Ako ng mga Salita ng Diyos

Miao Xiao Lungsod ng Jinan, Lalawigan ng Shandong

      Noong nakaraan, parati kong iniisip na nung sinabi ng Diyos na “sunud-sunuran at taksil na lumalayo sa dakilang puting luklukan”, tinutukoy Niya ang mga taong tinatanggap ang yugto ng gawain na ito ngunit nauuwi sa pag-atras dahil ayaw nilang tiisin ang pagdurusa mula sa Kanyang pagkastigo at paghatol. Kaya, sa tuwing nakakakita ako ng mga kapatid na umaatras mula sa landas na ito sa anumang dahilan, ang aking puso ay napupuno ng pagkasuklam sa kanila: Ayan na naman ang isa pang tau-tauhan at taksil na tumatakas mula sa dakilang tronong puti na makakatanggap ng kaparusahan ng Diyos. Kasabay nito, palagay ko na kumikilos ako nang wasto sa pagtanggap ng paghatol ng Diyos at hindi malayong makatanggap ng pagliligtas ng Diyos.

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Landas ... (1)

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Landas ... (1)

      Sa buong buhay nila, walang tao ang nakaaalam kung anong uri ng mga kabiguan ang kanilang makakatagpo, ni nalalaman nila kung sa anong uri ng pagpipino sila mapapasailalim. Para sa ilan ito ay sa kanilang gawain, para sa ilan ito ay sa kanilang mga pagkakataon sa hinaharap, para sa ilan ito ay sa kanilang pamilyang pinagmulan, at para sa ilan ito ay sa kanilang pag-aasawa. Nguni’t ang kaibahan mula sa kanila ay na ngayon tayo, ang grupong ito ng mga tao, ay nagdurusa para sa salita ng Diyos. Iyan ay, bilang isang naglilingkod sa Diyos, sila ay nagdusa ng mga kabiguan sa landas ng paniniwala sa Kanya, at ito ang landas na dinaraanan ng lahat ng mga mananampalataya at ito ang daan na tinatapakan ng lahat ng ating mga paa. Mula sa puntong ito ay opisyal nating sinisimulan ang ating landasin ng paniniwala sa Diyos, itinataas ang kurtina sa ating mga buhay bilang mga tao, at pumapasok tungo sa tamang landas ng buhay. Iyan ay, ito ang kung kailan pumapasok tayo tungo sa tamang landas na ang Diyos ay namumuhay kaagapay ng tao, na dinaraanan ng normal na mga tao. Bilang isa na tumatayo sa harap ng Diyos at naglilingkod sa Kanya, bilang isa na nagsusuot ng mga balabal ng isang saserdote sa templo, na may dibinong dignidad at awtoridad at kamahalan ng Diyos, Aking ginagawa ang sumusunod na pahayag sa lahat ng mga tao. Upang ipahayag ito nang mas malinaw: Ang maluwalhating mukha ng Diyos ang Aking kaluwalhatian, ang Kanyang plano ng pamamahala ang Aking sentro. Ako ay hindi naghahanap na magtamo ng makaisandaang ulit na mas marami sa mundong darating, nguni’t upang isakatuparan lamang ang kalooban ng Diyos sa mundong ito upang maaari Niyang matamasa ang isang maliit na bahagdan ng Kanyang kaluwalhatian sa lupa sanhi ng maliliit na mga pagsisikap na Aking ginagawa sa katawang-tao. Ito lamang ang Aking nasà. Sa Aking palagay, ito lamang ang Aking espirituwal na pagtutustos; Ako ay naniniwala na ang mga ito ang dapat na maging huling mga pananalita ng isa na namumuhay sa katawang-tao at siyang punô ng emosyon. Ito ang landas na tinatapakan ng Aking mga paa ngayon. Ako ay naniniwala na ang pananaw Kong ito ay ang Aking huling mga pananalita sa katawang-tao, at Ako ay umaasa na ang mga tao ay walang ibang mga paniwala o kaisipan tungkol sa Akin. Bagaman naibigay Ko na rito ang Aking lahat-lahat, hindi Ko pa rin nabigyang-kasiyahan ang kalooban ng Diyos sa langit. Ako ay labis-labis na nalulungkot—bakit ito ang nilalaman ng katawang-tao? Kaya, dahil sa mga bagay-bagay na Aking nagawa sa nakaraan gayundin ang gawain ng paglupig na naisakatuparan ng Diyos sa Akin, ngayon lamang Ako nakatamo ng mas malalim na pagkaunawa hinggil sa nilalaman ng sangkatauhan. Simula lamang doon Ako nakapagtakda ng pinakapangunahing pamantayan para sa Aking Sarili: ang hanapin lamang na maisakatuparan ang kalooban ng Diyos, ang ibigay rito ang Aking lahat-lahat, at mawalan ng anumang pabigat sa Aking konsensya. Hindi mahalaga sa Akin kung ano ang mga kinakailangan na itinalaga sa kanilang mga sarili ng iba na naglilingkod sa Diyos. Sa madaling salita, itinalaga Ko ang Aking puso sa pagsasakatuparan ng Kanyang kalooban. Ito ang Aking pagkukumpisal bilang isa sa Kanyang nilikha na naglilingkod sa harap Niya—isa na nailigtas at minamahal ng Diyos, at nakapagdusa ng Kanyang mga pagpalò. Ito ang pagkukumpisal ng isa na nababantayan, naiingatan, minamahal, at mabisang ginagamit ng Diyos. Mula ngayon, magpapatuloy Ako sa landas na ito hanggang maganap Ko ang mahalagang gawain na ipinagkatiwala sa Akin ng Diyos. Nguni’t sa Aking palagay, ang katapusan ng daan ay nakikita na dahil ang Kanyang gawain ay naganap na, at hanggang sa ngayon nagawa ng mga tao ang lahat ng kaya nilang gawin.

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Milagro sa Sakuna | Video ng Ebanghelyo "Pagpalain ng Diyos"

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Milagro sa Sakuna | Video ng Ebanghelyo "Pagpalain ng Diyos"

Madalas sabihin ng mga tao na "Ang mga bagyo ay namumuo nang walang babala at ang kasawian ay sumasapit sa mga tao sa magdamag." Sa panahon natin ngayon na mabilis na umuunlad ang siyensya, modernong transportasyon at materyal na yaman, dumarami ang mga sakunang nangyayari sa buong paligid natin bawat araw. Kapag binuklat natin ang pahayagan o binuksan ang TV, ang pangunahing nakikita natin ay: mga digmaan, lindol, tsunami, bagyo, sunog, baha, pagbagsak ng mga eroplano, sakuna sa minahan, kaguluhan sa lipunan, matitinding alitan, pag-atake ng mga terorista, atbp. Lahat ng nakikita natin ay mga likas na kalamidad at mga sakunang dulot ng tao. Ang mga sakunang ito ay madalas mangyari at mas tumitindi. Ang masidhing pagdami ng sakuna ay may kasamang pagdurusa, dugo, pagkabalda at kamatayan. Nangyayari ang mga kasawian sa ating paligid sa lahat ng oras, na nagbibigay-diin na maikli at marupok ang buhay. Wala tayong paraan para mahulaan kung anong klaseng mga sakuna ang mararanasan natin sa hinaharap. Bukod pa rito, hindi natin alam kung ano ang dapat nating gawin. Bilang bahagi ng sangkatauhan, ano ang dapat nating gawin upang makalaya sa mga sakunang ito? Sa programang ito, malalaman mo ang sagot. Malalaman mo ang tanging paraan para matanggap ang proteksyon ng Diyos upang makaligtas ka sa nakaambang mga sakuna.

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Tinuturing ng Diyos ang Tao Bilang Kanyang Pinakamamahal

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Tinuturing ng Diyos ang Tao Bilang Kanyang Pinakamamahal

Nilikha ng Diyos ang tao;

naging masama man ito o sumunod man sa Kanya,
Itinatanging nilikha,
pinakamamahal pa rin ng Diyos.
Ang tao'y 'di laruan para sa Kanya.

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Mga Salita para sa mga Kabataan at Matatanda

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Mga Salita para sa mga Kabataan at Matatanda

      Natutupad Ko ang napakaraming gawa sa mundo at nakapaglalakad sa gitna na sangkatauhan sa loob ng napakaraming taon. Ngunit madalang na mayroong kaalaman ang mga tao sa Aking imahe at Aking disposisyon, at kakaunting tao ang kayang maipaliwanag nang lubos ang gawa na Aking ginagawa. Labis na nagkukulang ang mga tao, palagi silang nagkukulang sa pag-unawa ng Aking ginagawa, at palaging alerto ang kanilang mga puso na para bang malalim nilang kinatatakutan na dadalhin Ko sila sa isa pang sitwasyon at pagkatapos hindi na sila papansinin. Sa gayon, palaging walang sigla na may kasamang malaking pag-iingat ang pag-uugali ng mga tao tungo sa Akin. Ito ay sapagkat ang mga tao ay nakakarating sa kasalukuyan na walang pagkaunawa sa gawa na ginagawa Ko, at sila ay partikular na natataranta sa mga salita na winiwika Ko sa kanila. Dinadala nila ang Aking mga salita sa kanilang mga kamay, na hindi alam kung dapat ba silang nakatutok sa paniniwalang ito o kung dapat nilang kalimutan ito nang walang katiyakan. Hindi nila alam kung dapat nilang isagawa ito, o kung dapat silang maghintay at tumingin. Hindi nila alam kung dapat nilang isantabi ang lahat at matapang na sumunod, o kung dapat nilang ipagpatuloy ang pagiging palakaibigan sa mundo kagaya ng dati. Masyadong kumplikado ang mga panloob na mundo ng mga tao, at masyado silang tuso. Dahil hindi kayang makita nang malinaw ng mga tao ang Aking mga salita at hindi nila kayang makita ang mga iyon nang buo, marami sa kanila ang nahihirapang isagawa ang mga iyon, at nahihirapang ialay ang kanilang puso sa Aking harapan. Malalim Kong nauunawaan ang inyong mga paghihirap. Maraming mga kahinaan ang hindi maiiwasan kapag namumuhay sa loob ng laman, at maraming mga obhektibong mga kadahilanan ang nagdadala sa inyong mga kahirapan. Pinapakain ninyo ang inyong pamilya, ginugugol ang inyong mga araw sa pagtatrabaho nang mabuti, at lumilipas ang oras nang mahirap. Mayroong maraming mga paghihirap sa pamumuhay sa laman hindi Ko ito ikinakaila, at siyempre ang mga kinakailangan Ko mula sa inyo ay alinsunod sa inyong mga paghihirap. Nakabatay sa inyong aktuwal na tayog ang lahat ng mga kinakailangan sa gawa na Aking ginagawa. Marahil nang nagtatrabaho ang mga tao noong nakaraan nahahaluan ng mga elemento ng kalabisan ang mga hinihingi nila sa inyo, ngunit dapat ninyong malaman na hindi Ako kailanman nagkaroon nang sobra-sobrang kinakailangan mula sa inyo sa anumang Aking sinasabi at ginagawa. Hinihingi ang lahat ng ito batay sa kalikasan ng mga tao, laman, at kung ano ang kanilang kailangan. Dapat ninyong malaman, at kaya Kong sabihin nang malinaw sa inyo, na hindi Ko sinasalungat ang ilang makatwirang pag-iisip ng mga tao at ang kanilang orihinal na kalikasan. Dahil lamang ito sa hindi nauunawaan ng mga tao kung ano talaga ang pamantayan ng Aking mga hiningi, at ni hindi nila nauunawaan ang orihinal na kahulugan ng Aking mga salita na magpasahanggang ngayon, naghihinala pa rin ang mga tao sa Aking mga salita, at mas mababa pa sa kalahati ng mga tao ang naniniwala sa Aking mga salita. Ang mga hindi naniniwala ang natitira, at mas higit pa ang mga yaong nais na marinig Akong “nagkukuwento.” Higit pa rito, mayroong maraming nakikita ito bilang aliwan. Binabalaan Ko kayo: Nabuksan na sa mga naniniwala sa Akin ang marami sa Aking mga salita, at ang mga yaong nagtatamasa ng magandang tanawin ng kaharian ngunit napagsarhan na ng mga tarangkahan nito ay naalis Ko na. Hindi ba kayo isang masamang damo lamang na kinasusuklaman at tinatanggihan Ko? Paano ninyo Ako maihahatid at pagkatapos masayang tatanggapin ang Aking pagbalik? Sinasabi Ko sa inyo, matapos na marinig ng mga tao mula sa Nineveh ang mga galit na salita ni Jehovah, agad silang nagsisi sa mga tela ng sako at mga abo. Ito ay dahil sa naniwala sila sa Kanyang salita na sila ay puno ng takot at pangamba at nagsisi sila sa mga tela ng sako at mga abo. At bagaman ang mga tao sa kasalukuyan ay naniniwala rin sa Aking mga salita at higit pang naniniwala na si Jehova ay pumaparito muli sa gitna ninyo ngayon, ang inyong saloobin ay wala kundi kawalang-pitagan, na para bang inoobserbahan lang ang Jesus na ipinanganak sa Judea ilang libong taon na ang nakalipas at ngayon ay bumababa sa gitna ninyo. Malalim Kong nauunawaan ang pagiging mapanlilinlang na umiiral sa loob ng inyong mga puso; sumusunod sa Akin ang karamihan sa inyo dahil sa pagkamausisa at naparito upang hanapin Ako dahil sa kahungkagan. Kapag basag-basag na ang inyong ikatlong hiling—para sa isang mapayapa at masayang buhay—mapapawi rin ang inyong pagkamausisa. Nailalantad sa pamamagitan ng inyong mga salita at mga gawa ang pagiging mapanlinlang na umiiral sa bawat isa sa inyong mga puso. Sa deretsahang pagsasalita, nag-uusisa lamang kayo tungkol sa Akin, hindi natatakot; wala kayong pakialam sa inyong mga dila, at hindi nga ninyo kinokontrol ang inyong pag-uugali kahit kaunti. Kung gayon, paano talaga ang inyong pananampalataya? Tunay ba ito? Ginagamit lamang ninyo ang Aking mga salita upang iwaksi ang inyong mga pag-aalala at upang pagaanin ang inyong pagkabagot, upang punan ang mga natitirang hungkag na mga espasyo sa iyong buhay. Sino sa inyo ang isinasagawa ang mga iyon? Sino ang may dalisay na pananampalataya? Patuloy ninyong isinisigaw na ang Diyos ay ang Diyos na nakakakita sa kailaliman ng puso ng mga tao, ngunit paanong tugma sa Akin ang Diyos na inyong ipinagsisigawan sa inyong mga puso? Dahil sumisigaw kayo gaya nito, kung gayon bakit kayo kumikilos nang ganyan? Maaari ba na ang pag-ibig na ito ang nais ninyong ibayad sa Akin? Walang maliit na halaga ng dedikasyon sa inyong mga labi, ngunit nasaan ang inyong mga sakripisyo, at ang inyong mabubuting gawa? Kung hindi dahil sa inyong mga salita na nakararating sa Aking mga tainga, paano Ko kayo labis na kamumuhian? Kung tunay kayong naniwala sa Akin, paano kayo mahuhulog sa ganoong balisang kalagayan? Mayroon kayong nalulumbay na hitsura sa inyong mga mukha na para bang nasa Hades kayo, na nasa paglilitis. Wala kayong anumang sigla, at mahina kayong nagsasalita tungkol sa inyong panloob na boses; puno pa nga kayo ng mga reklamo at mga sumpa. Nawalan kayo ng tiwala sa kung ano ang ginagawa Ko noon pa at naglalaho kahit ang inyong orihinal na pagtitiwala, kung gayon paano kaya kayo posibleng makakasunod hanggang sa huli? Paano kayo maaaring mailigtas sa ganitong paraan?

Ibinubunyag ng Makapangyarihang Diyos ang mga Hiwaga ng Kanyang 6,000-Taon na Plano sa Pamamahala

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Clip ng Pelikulang Paghihintay (7)

Ibinunyag ng Panginoong Jesus ang mga hiwaga ng kaharian ng langit, at dumating ang Makapangyarihang Diyos upang ihayag ang lahat ng mga hiwaga ng 6,000-taon na pamamahala ng Diyos sa sangkatauhan! Mapagtatanto mo ba na ang Makapangyarihang Diyos ay ang ikalawang pagdating ng Panginoong Jesus sa pamamagitan ng pagtingin sa mga hiwaga na ipinakita ng Makapangyarihang Diyos? Panoorin ang clip ng pelikula na ito!

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Pagpapabuti ng Kakayahan ay para Matanggap ang Kaligtasan ng Diyos

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Pagpapabuti ng Kakayahan ay para

Matanggap ang Kaligtasan ng Diyos

Ang pagpapabuti sa kakayahan ng mga tao ay nangangailangan na pagbutihin ninyo ang inyong kakayahang tumanggap. Ang pinakapangunahing pangangailangan sa inyo ay ang matanggap ninyo nang malinaw ang mga salita na sinasabi sa inyo. Hindi ba ito nakalilitong pananampalataya kung susundin mo Ako nang hindi nauunawaan kung ano ang Aking sinasabi? Ang inyong kakayahan ay napakababa. Ito ay dahil hindi ninyo taglay ang kakayahan na tumanggap na wala man lamang kayo ni katiting na pagkaunawa sa kung ano ang ipinahahayag. Dahil dito, napakahirap na makamit ang inaasam na mga resulta. Maraming mga bagay ang hindi maaaring sabihin sa inyo nang tuwiran at ang dating epekto ay hindi maaaring matamo. Kung gayon, ang karagdagang mga gampanin ay kailangang maidagdag sa Aking gawain. Kinakailangang ilunsad itong “pagpapataas ng kakayahan ng mga tao” na gampanin sa gitna ninyo sapagkat ang inyong mga kakayahang tumanggap, mga kakayahang makakita, at ang mga pamantayan ng inyong mga buhay ay napakababa. Ito ang kinakailangang direksyon; walang ibang pagpipilian, at ito ay kailangang gawin sa ganitong paraan upang ang isang bahagi ng mga resulta ay matamo. Kung hindi, ang lahat ng mga salitang Aking sasabihin ay mauuwi sa wala, at hindi ba kayo maaalala sa kasaysayan bilang mga makasalanan? Hindi ba kayo magiging mga mababang-uri? Ano ba ang gawaing ito na isinasagawa sa inyo? Ano ang kinakailangan sa inyo? Hindi ba ninyo alam? Kailangan ninyong malaman ang inyong sariling kakayahan; hindi nito maaabot kung ano ang Aking kinakailangan sa inyo. Hindi ba nito inaantala ang gawain? Sa inyong kasalukuyang kakayahan at ugali, walang sinuman sa inyo ang angkop na magpatotoo para sa Akin, at walang sinuman ang karapat-dapat sa gampanin nang pagpapasan sa mabigat na pananagutan ng Aking gawain sa hinaharap. Hindi ba kayo nakadarama ng labis na pagkapahiya tungkol dito? Paanong magiging posible na masapatan ang lahat ng Aking mga kahilingan kung magpapatuloy ang ganito? Dapat mong gawing ganap at kasiya-siya ang iyong buhay. Huwag mong hayaang lumipas ang panahon nang walang kabuluhan. Walang saysay ang paggawa nito. Dapat mong malaman kung anong mga bagay ang dapat isangkap sa iyo. Huwag mong ituring ang iyong sarili na isang marunong sa lahat ng trabaho. Malayo sa katotohanan! Ano ang maaaring pag-usapan kung hindi mo taglay maging ang pinakapangunahing kaalaman ukol sa sangkatauhan? Hindi ba magiging walang saysay ang lahat? Walang isa man sa gitna ninyo ang ganap na karapat-dapat kung ang pag-uusapan ay kung ano ang Aking kinakailangan ukol sa kakayahang pantao. Mahirap makahanap ng isa na karapat-dapat sa paggamit. Naniniwala kayo na kayo ay mga tao na makakagawa ng mas dakilang gawain para sa Akin at makakakuha ng isang mas malaking pagtitiwala mula sa Akin. Ang totoo, ni hindi ninyo nalalaman kung paano pasukin ang marami sa mga aral sa harap ninyo, kaya paano magiging posible na pumasok sa mas malalim na mga katotohanan? Ang inyong pagpasok ay dapat masistema. Huwag itong gawin nang walang sistema. Hindi ito magiging mabuti. Pumasok mula sa pinakamababaw na dulo—basahin ang bawat linya ng mga salitang ito hanggang sa inyong matamo ang pagkaunawa at kalinawan. Ang bawat kapatid na lalaki at kapatid na babae ay dapat makabasa man lamang. Huwag lamang susulyapan ito nang nagmamadali, at huwag gagawin nang napipilitan lamang. Karaniwan na, makapagbabasa ka rin ng ilang reperensiyang akda (gaya ng balarila o mga aklat ng retorika). Hindi kailangang magbasa ng mga aklat na nagpapasigla sa iyong isipan nang sobra (mga nobela ng pag-ibig, pornograpiya, at mga magasin, o mga talambuhay ng mga dakilang tao), na nagdudulot ng mas makakapinsala kaysa makakabuti. Dapat mong makabisa ang lahat ng dapat mong pasukin at dapat unawain. Ang layunin sa pagpapabuti ng kakayahan ay walang iba kung hindi ang tulungan ang mga tao na malaman ang kanilang sariling kakanyahan, pagkakakilanlan, kalagayan o halaga. Ano ang pangunahing bagay na dapat pasukin ng iglesia sa ibaba? Hindi ba itinataas ng mga tao ang kanilang kakayahan ngayon? Mahalagang humawak sa pagpasok na ito ng pagiging edukado; hindi ito maaring pakawalan! Ang isang aspeto ay ang dapat ninyong maintindihan kung bakit ang kakayahan ng mga tao ay dapat mapagbuti kung paanong maaaring mapagbuti ang kakayahan, at alin sa mga aspeto ang papasukin. Dapat ninyong maunawaan ang kahulugan ng normal na pagkatao, kung bakit kailangang gawin ang gawaing ito, at kung paano ito dapat magtugma. Sa pagiging edukado, aling mga aspeto ang kailangang matutunan, at kung paanong ang isa’y dapat pumasok? Dapat ninyong malamang lahat kung ano ang layunin ng pagiging edukado. Hindi ba ito upang maunawaan ang mga salita ng Diyos at pasukin ang katotohanan? Ano ang namamayaning kalagayan sa mga iglesia sa kasalukuyan? Kung hihingin ninyo sa isang tao na maging edukado, malilimutan nila ang tungkol sa pagtatamasa sa mga salita ng Diyos. Kung inyong pag-uusapan ang tungkol sa normal na pagkatao, aasikasuhin lamang nila ang paglilinis sa kanilang bahay, pagwawalis sa mga sahig o pagluluto, paglilinis ng kusina at pagbili ng mga kagamitan sa pagluluto. Aalalahanin lamang nila ang tungkol sa mga bagay na ito at hindi nalalaman kung paano normal na isabuhay ang isang pamumuhay sa iglesia. Kung hindi titingin na lamang sila ng mga salita sa diksyunaryo at matututo ng mga bagong salita, ngunit hindi na gagawa ng anuman sa buong araw. Ikaw ay lumihis kung mananatili ka sa kasalukuyang kalagayan. Kaya bakit hinihiling sa iyo na pumasok sa isang espiritwal na buhay? Ang tanging natutunan mo ay ang mga bagay na ito na hindi makakatulong sa iyong matamo kung ano ang kinakailangan sa iyo. Ang pinakamahalagang bagay pa rin ay ang pagpasok sa buhay. Ang dahilan sa paggawa sa gawaing ito ay upang lutasin ang mga paghihirap na nasasagupa ng mga tao sa kanilang mga karanasan. Ang pagpapataas ng kakayahan at pagkilala sa kalikasan ng tao at ang kakanyahan ng tao—ang pangunahing layunin sa pagkaalam sa mga bagay na ito ay upang ang espiritwal na buhay ng mga tao ay lumago at ang kanilang disposisyon ay magbago. Maaaring alam mo kung paano magbihis ng maganda at magmukhang maganda; maaaring taglay mo ang kabatiran at karunungan, ngunit sa huli, kapag dumating ang araw upang ikaw ay gumawa, hindi mo ito magagawa. Dapat mong malaman, kung gayon, kung ano ang dapat mo ring gawin habang itinataas ang iyong kakayahan. Ang baguhin ka ay layunin. Ang pagpapataas ng iyong kakayahan ay karagdagan. Hindi ito mangyayari kung ang iyong kakayahan ay hindi pinabuti. Mas lalo pang malala kung ang iyong disposisyon ay hindi mababago. Ang isa ay hindi sapat kung wala ang isa pa. Ang pagkakaroon ng normal na pagkatao ay hindi nangangahulugan na nagbabata ka ng isang umaalingawngaw na patotoo. Kung ano ang kinakailangan sa iyo ay hindi ganoon kasimple.

Clip ng Pelikulang Paghihintay - Paano Natin Makilala ang Tinig ng Diyos? (2)

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Clip ng Pelikulang Paghihintay (6)

"Ang may pakinig, ay makinig sa sinasabi ng Espiritu sa mga iglesia" (Apocalipsis 2 :29 ). Narinig mo na ba ang Banal na Espiritu na magsalita sa mga iglesia? Ang mga salita bang sinabi ng Makapangyarihang Diyos at ng Panginoong Jesus ay nabigkas mula sa iisang Espiritu, mula sa iisang pinanggalingan? Ibubunyag ito sa iyo ng movie clip na ito!